Και μην μιλάς σε αγνώστους

30/05/07 10:50 μμ. Βόλτα στην πλατεία Αριστοτέλους. Δύο παιδιά ηλικίας 16-18 μόλις έχουν τελειώσει (δεν γνωρίζω από τι, αλλά υποθέτω από καφέ ή ποτό ή βόλτα ή κάτι παρόμοιο) και ήρθε η ώρα του αποχωρισμού. Μετά το κλασικό φιλί στο μάγουλο, τους χωρίζει η Μητροπόλεως. «Να προσέχεις» φωνάζει ο ένας με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. «θα τα πούμε αύριο» του απαντά ο άλλος και το πρόσωπό του λάμπει. Ο πρώτος συμπληρώνει χαμογελώντας «και μην μιλάς σε αγνώστους ». «καλά» του απαντά ο άλλος. Στο περιστατικό αυτό δεν εξετάζω ούτε τον χαρακτήρα των παιδιών, ούτε την μεταξύ τους σχέση, αλλά την ελευθερία που έχουν και εκφράζονται με σχετική άνεση. Και για να γίνω σαφής. Κάποιοι δεν θα τολμούσανε να φερθούνε σε καμία, μα καμία, μα κκααμμιίιαα περίπτωση με αυτόν τον τρόπο, πόσο μάλλον μπροστά σε κόσμο. Να πω την αλήθεια τα χάρηκα πολύ τα παιδιά. Εύχομαι να είναι καλά!

Κυπαρισσάκι Χατζιδακικό.

Κυπαρισσάκι είν' αψηλό

το παλικάρι π' αγαπώ.

Kαι δεν μπορώ αχ δεν μπορώ
τόσο ψηλά να το θωρώ
το παλικάρι π' αγαπώ.

Κυπαρισσάκι

Μάνος Χατζιδάκις.

concert of the text

Μου λες να σου γράψω γιατί τελευταία σωπαίνω
Και εγώ που ακόμα δεν ξέρω αν ζω η αν πεθαίνω
Στους δρόμους γυρίζω και ψάχνω για τον εαυτό μου

Κανείς δεν με βρήκε ακόμη και στο όνειρο μου

ΒΡΑΔΙΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΗΘΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Όπως ο καιρός έχει αλλαγές, έτσι και ο Άνθρωπος αλλάζει στην ζωή του είτε προς το χειρότερο είτε προς το καλύτερο.Το ότι ο καιρός αλλάζει και δεν είναι στατικός είναι φυσικό και δεν τίθεται θέμα καλού η κακού με την ηθική έννοια του όρου, αλλά ο καλός και ο κακός καιρός είναι αμφότεροι ωφέλιμοι. Άλλο τώρα αν εμείς έχουμε αποσυντονίσει εκτός από τον εαυτό μας και τη Φύση.