Η Φλέσσα φέρνει "Στα άκρα" τον Ντίνο Χριστιανόπουλο.

Τὸ Δάσος

Δὲν ξεριζώνονται οἱ νύχτες ἀπὸ μέσα μας, βλασταίνουν φύλλα καὶ κλαδιὰ κι ἔρχονται τὰ πουλιὰ τοῦ ἔρωτα καὶ κελαηδοῦνε.

Δὲν ξεριζώνονται οἱ νύχτες ἀπὸ μέσα μας, οἱ σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό, στὶς λόχμες του ὁ φόβος ἐνεδρεύει.

Ζῷα μικρὰ καὶ ζῷα ἄγρια τὸ κατοικοῦν, ὄχεντρες ἕρπουν καὶ ρημάζουν τὶς φωλιές μας, λιοντάρια ἑτοιμάζονται νὰ μᾶς ξεσκίσουν.

Δὲν ξεριζώνονται οἱ νύχτες ἀπὸ μέσα μας, ἔγιναν δάσος σκοτεινὸ καὶ μᾶς πλακώνουν.

(ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ὁ Ἀλλήθωρος»)

Τα τραγουδια της αμαρτιας (1996)

Μετά επτά χρόνια μεταμεσονύκτιων προβολών η εκπομπή μετακομίζει δίνοντας πλέον ραντεβού με τους τηλεθεατές κάθε Παρασκευή στις 10 το βράδυ। Με πρώτο καλεσμένο τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο αρχίζει την Παρασκευή στη ΝΕΤ ο νέος κύκλος εκπομπών "Στα άκρα".

202 Ξενοδοχείο Κέκρωψ

202 Ξενοδοχείο Κέκρωψ
Στίχοι: Γιώργος Ευσταθίου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαρίνος (Μόνον άντρες -- 1983)

Άλλες ερμηνείες: Άλκηστις Πρωτοψάλτη (Όταν έρχονται οι φίλοι μου - 1995)


Σε ύποπτο ξενοδοχείο
χωρίς ταυτότητα κι αρχείο
με χαλασμένη υδρορροή
μια ώρα ή ως το πρωί
ένα κρησφύγετο για δύο
το δίκλινο 202

Η ταραχή μέχρι να μπούμε
μέχρι τη σκάλα ν' ανεβούμε
ο γέρος πίσω απ' το ταμείο
μιλάει πάντα για το κρύο
ρωτάει αν είμαστε αδέρφια
πως πάμε δήθεν από κέφια

Σε θέλω πάλι πριν να φύγεις
την πόρτα κλείσε, μην ανοίγεις
θα βγούμε όπως πάντα
χωριστά
πρώτα εσύ, εγώ μετά.

Σε ύποπτο ξενοδοχείο
χωρίς ταυτότητα κι αρχείο
με ξεφτισμένη οροφή
θα μείνει η σχέση μας κρυφή
ένα κρησφύγετο για δύο
το δίκλινο 202

Σε αναζητάνε οι δικοί σου
κι εγώ μαθαίνω το κορμί σου
ο γέρος πίσω απ' το ταμείο
μιλάει πάντα για το κρύο
συνένοχος στην ανομία
δεν βρήσκει ακρη η αστυνομία.

Σε θέλω πάλι πριν να φύγεις
την πόρτα κλείσε, μην ανοίγεις
θα βγούμε όπως πάντα
χωριστά
πρώτα εσύ, εγώ μετά.

Σε ύποπτο ξενοδοχείο
χωρίς ταυτότητα κι αρχείο
με χαλασμένη υδρορροή
μια ώρα ή ως το πρωί
ένα κρησφύγετο για δύο
το δίκλινο २०२