26/11/07

Ευτυχώς για τους φίλους μπορούμε να είμαστε ακόμα παιδιά.

ΕΥΤΥΧΩΣ Έχουμε την άνεση να φερόμαστε σαν παιδιά σε πρόσωπα που τα θεωρούμε και μας θεωρούν οικεία. Και το τραγούδι παίρνει την αφορμή από την αθωότητα του στίχου. Τάνια Τσανακλίδου - Μαμά γερνάω.

3 σχόλια:

jg είπε...

ωωω...καταθλιψη...(με την καλη εννοια)

etalon είπε...

Help!!!
Ξεκόλα, μην αφήσεις την υγρασια της πολης να σε διαπεράσει.
Ζεστανε τη ζωη σου...
Ζεστανε την καρδιά σου.
Βγες μια βολτα
...σε παραλια ερημικη...

Σμέμνιος Ναΐτης είπε...

P.O.V of a G. Πάντα με την καλή έννοια.

Etalon. Πολύ καλά το έθεσες (...σε παραλια ερημικη...). Διότι εκεί μας βλέπει μόνο ο θεός που μας αγαπά πραγματικά και καταλαβαίνει πως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και δεν παρεξηγεί, αλλά χαίρεται με τη χαρά των κτισμάτων του και δεν τα φθονεί όπως ίσος αυτά κάνουνε αναμεταξύ τους. Ευχαριστώ από καρδιάς για το ενδιαφέρον. Αυτό που βασικά υπαινισσόμουνα στο post είναι ότι είναι πολύ εύκολο να παρεξηγηθεί κάποιος (ακόμα και) στις φιλικές του σχέσεις διότι ενίοτε φέρετε σαν παιδί. Αυτό έχει κάποιες φορές οδυνηρές συνέπειες. Και τέλος πάντων είναι πολύ σημαντικό να έχεις κάποιους ανθρώπους μου να μιλάς σχετικά ελεύθερα και άνετα. Φιλιά πολλά.