29/2/08

Με τις τύψεις έχω κάνει μυστική συμμαχία

Χθες στους δρόμους και τα σοκάκια της πόλης οι άνθρωποι για να ξεφεύγουν από την καθημερινότητα χρησιμοποιούν αλλοτινά προσωπεία. Και εγώ είπα να αλλάξω για λίγο. Μα με τι να αλλάξω; Έχω σχεδόν ξεχάσει πως είδη φοράω ένα προσωπείο. Ένα προσωπείο που εσείς μου επιβάλετε να φοράω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Που εσείς με την μισαλλοπρεπή συμπεριφορά σας μου επιβάλετε σιωπηλά ή σε πιο προσιτή ορολογία με σεμνότητα και ταπεινότητα αυτό το προσωπείο το οποίο αισθάνομαι πως έχει αρχίσει να γίνεται ένα με το δέρμα του προσώπου και του σώματός μου. Πιο προσωπείο εγώ να βάλω αφού δεν δύναμαι ούτε το υπάρχον να βγάλω. Έχει γίνει μία παρά φύση κατάσταση διότι το φυσικό για μένα δεν είναι αυτό. Για τον χριστιανικό κόσμο τα παρά φύση είναι από τα πιο κατακριτέα αμαρτήματα. Σε αυτό το καρκινικό και καρκινογενές αμάρτημα είστε συνυπεύθυνοι. Και θα χαρώ πολύ αν έχετε τύψεις όχι ενοχές αλλά τύψεις. Οι ενοχές είναι μη υγιής κατάσταση, σαν αυτή που εσείς με έχετε αναγκάσει. Με τις τύψεις έχω κάνει μυστική συμμαχία. Συνηγορούν υπέρ μου.
Δώσε σε κάποιον μια μάσκα και θα δεις το αληθινό του πρόσωπο. Ουμπέρτο Έκο.

27/2/08

BLOGOΠΑΙΧΝΙΔΟ

... Ένας μουσουλμάνος παρατηρητης έγραψε: «Ποτέ δεν είχαμε αντιμετωπίσει τολμηρότερο και εξυπνότερο αντίπαλο». Οι Δυτικοί συγγραφείς τον περιέγραφαν ως «τον πλέον εξαίρετο ιππότη στη γη», και στη συγκεκριμένη Σταυροφορία ο Ριχάρδος απέκτησε το προσωνύμιο «Λεοντόκαρδος». Ακόμα και πριν επιτελέσει τα ηρωικά του κατορθώματα στην ανατολή το γεγονός και μόνο ότι προσχώρησε στις σταυροφορικές τάξεις τον έκανε διπλά ονομαστό, σύμφωνα με έναν συγγραφέα εκείνης της εποχής. ...



Να ευχαριστήσουμε τον Dante για την πρόσκληση στο παιχνίδι. Να πω την αλήθεια πρώτη φορά όχι μόνο συμμετέχω σε κάτι τέτοιο αλλά και πέφτει στην αντίληψή μου. Το βιβλίο είναι “Η τέταρτη σταυροφορία και η λεηλασία της Κωνσταντινούπολης” του Φίλιπς Τζόναθαν σε μετάφραση Λεωνίδα Καρατζά. Ο τίτλος του πρωτότυπου είναι “The Fourth Crusade and the Sack of Constantinople”


Και σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού, οι οποίοι είναι

1. πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή

2. το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)

3. βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση

4. αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις δλδ την έκτη, έβδομη και όγδοη και

5. βρίσκουμε άλλους πέντε να τους παραδώσουμε την σκυτάλη.


Παραδίδω την σκυτάλη στούς

etalon

Κώστας

Phoebus

Nick

sensualmonk


Εύχομαι να μην σας βάλω σε πολύ κόπο. H συμμετοχή είναι απολύτως προαιρετική.
Ευχαριστώ.

Μεγάλος ερωτικός

Αν μ' αγαπάς κ' είναι όνειρο ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Αλλά πιστεύω ακράδαντα πως δεν είναι όνειρο. Εκτός πια κι αν όλη η ζωή είναι. Απλός το άσμα γίνεται η αφορμή για τα μεγάλα.

18/2/08

Η Εκκλησία είναι το σπίτι σας

Κι όταν το βλέπετε να φλέγεται από δικές μας αμέλειες ή αναξιότητες μη στέκεστε απέναντι ασκώντας εύκολη κριτική. Μπείτε μέσα για να σώσουμε ό,τι μπορούμε από τον πολύτιμο θησαυρό της πνευματικής μας κληρονομιάς.

(Από τον ενθρονιστήριο λόγο του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου 16/2/2008)

Προσωπικά εκτιμώ το ότι παραδέχεται αμέλειες και αναξιότητες.

14/2/08

Μεγάλα λόγια από γνωστό πολιτικό.

Ή ζωή μας έχει χρώμα όταν είναι μία ζωή μου αγκαλιάζει τους πάντες.

Αγαπητέ Α****η τι χρώμα έχει;

12/2/08

Η προφορά σου χάλια αγάπη μου, αλλά οι ιδέες ντουράτες σαν τον χαρακτήρα σου.

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας.
Να την χαιρόμαστε διότι μπορεί το περίβλημα να μην είναι άριστο (προφορά) άλλα το πνεύμα είναι αυτό που μετράει. Και εκεί σκίζεις αγάπη μου.

5/2/08

Το σπίτι του κύρ’ δάσκαλου


Χθες βρισκόμουνα σε μία περίεργη κατάσταση. Μία κατάθλιψη χωρίς λόγο. Ένα αβάσταχτο άγχος χωρίς αιτία.
Οι φίλοι μου έχουν διαβάσματα και δεν δύνανται να μου αφιερώσουνε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους για έναν καφέ ή για να τους δω έστω για λίγο.

Ευτυχώς που υπάρχει ένα υποκατάστατο, ένα γιατρικό. Αφιερωμένο σε όσους το χρειάζονται.