Αφιερωμένα εξαιρετικά ιδιαιτέρως σε όσους σκανδαλίζονται.
Το τελευταίο αντίο
Το τελευταίο αντίο το βρήκαμε γραμμένο
στους βίους των αγίων που ήταν αμαρτωλοί
που πείνασαν γι αγάπη που δίψασαν γι αγάπη
και περπατήσαν μόνοι ολόκληρη ζωή
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Μπαρ «Το ναυάγιο»
Αν θες ν’ αγιάσεις πρέπει ν’ αμαρτήσεις
ε, κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις.
Αρλέτα
Τον ίδιο το Θεό
Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου
Στίχοι: Γιώργος Παρώδης
Μουσική: Γιώργος Παπαποστόλου
7/4/08
Θεολογικό παραλήρημα στιχουργικών προκλήσεων.
at 12:12 π.μ.
theme: musica
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Πολύ καλή η επιλογή των στίχων. Να αναφέρω επίσης πως χάρηκα ιδιαίτερα που μέσω του μπλογκ σου παρακολούθησα την συνέντευξη του πατέρα Φάρου, ενός ανθρώπου με τόσο ολοκληρωμένες και σύγχρονες ιδέες για την ψυχική υγεία, τις ερωτικές σχέσεις, την ομοφυλοφιλία και την πολιτική πραγματικότητα. Έχω διαβάσει το βιβλίο του για το πένθος και θα αναζητήσω και την αυτοβιογραφία του.
Όσον αφορά στα ψυχιατρικά νομίζω πως είσαι πιο κατάλληλη για να εκφράσεις άποψη. Όσον άφορα στα μη νομίζω ότι έχει αρκετά φρέσκες ιδέες για την ηλικία του. Πράγμα σπάνιο και για τους νέους της εποχής μας, πόσο μαλών για τους μη νέους.
Ενδιαφέρουσα επιλογή τραγουδιών! Λυπάμαι που θα το πώ, αλλα οι ιερείς δικαιούνται να μιλούν για την ομοφυλοφιλία μιας και κατέχουν τα πρωτεία!!
Το θέμα δεν είναι τι κάνουν ούτε οι ιερείς ούτε οι διάσημοι είτε τραγουδιστές είτε ηθοποιοί. Το θέμα έγκειται στο τι κάνω εγώ και εσύ. Πόσο αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, αν και κατά πόσο έχουμε το θάρρος να αντικρίσουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Διότι αν είχαμε έστω και την στοιχειώδη αυτογνωσία, και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, δεν θα ασχολούμασταν με τους άλλους διότι θα βλέπαμε τα χάλια μας. Και μην βλέπεις το θέμα στο στενό πλαίσιο της ομοφυλοφιλίας.
Είναι σύνηθες το φαινόμενο να στρέφουμε την προσοχή στους άλλους (με οποιονδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο) έτσι ώστε 1 είτε να μην παίσει πάνω μας 2 είτε να φανεί ότι εμείς δεν καταντήσαμε στην κατάσταση που υπομνηματίζουμε. Το κάνω συχνά αυτό. Αυτό δείχνει το πόσο φοβάμαι να αντικρίσω τον εαυτό μου και το ότι ενώ κατά βάθος ξέρω τι τομάρι είμαι δεν θέλω να το δεχτώ και να το παραδεχτώ.
Κανείς δεν είναι εκτός συστήματος παρατηρητής. Όπως μας έχει αποδείξει η επιστήμη της φυσικής ο κάθε παρατηρητής επηρεάζει και επηρεάζεται από το σύστημα που παρατηρεί. (αν διαβάζει κάνας φυσικός και διαφωνεί να με διορθώσει). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλοι μας βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση. Κανείς δεν είναι αυτός που μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι καθαρός ώστε να καθαρίσει και τους άλλους ή να πι “κοιτάξτε τι βρόμικοι που είστε”. Στην πρώτη περίπτωση είναι το λιγότερο ψεύτης στην δεύτερη το λιγότερο φαιδρός.
Γι'αυτό λοιπόν δεν με απασχολούν οι δηλώσεις οποιουδήποτε Άνθιμου, και εννοείται οτι κανένας απο αυτούς τους "τράγους" δεν αντιπροσωπεύει την πίστη μου. Λυπάμαι τις γιαγιάδες που ξημεροβραδιάζονται στις εκκλησίες πιστεύοντας οτι οι παππάδες είναι "άγιοι" άνθρωποι. Γι'αυτό λοιπόν "στρέφω την προσοχή μου στους άλλους" όπως λές, γιατί θέλω να πώ και να φωνάξω οτι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, όταν βλέπω το συνάνθρωπο να πηγαίνει προς το γκρεμό δεν τον αφήνω, του δίνω το χέρι. Αυτά απο μένα.
Δημοσίευση σχολίου