Ο χριστιανισμός γεννήθηκε σε ένα περιβάλλον (ιουδαϊκό) που ακόμα και το να ήσουν ανύπαντρος ήτανε βδέλυγμα. Γεννήθηκε σε έναν κόσμο που η δουλεία ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένο. Σε έναν κόσμο που η γυναίκα θεωρούταν πράγμα. Και την αγαμία αποδέχτηκε και τον θεσμό της δουλείας κατάργησε και την γυναίκα εξύψωσε.
Όταν ήμουν μικρός και πήγαινα στο κατηχητικό εκτός από πολλές ανοησίες (και πολύ επιεικής είμαι) που έμαθα, έμαθα και κάτι πολύ σημαντικό το όποιο έχω κρατήσει μέχρι τώρα βαθιά χαραγμένο στην καρδιά μου. Έμαθα ότι βασική αρχή του χριστιανισμού είναι να δεχόμαστε τον συνάνθρωπό μας όπως είναι. Και καθώς μεγάλωνα έβλεπα πως μόνο αυτό δεν έκαναν οι άνθρωποι της εκκλησίας. Τους έβλεπα να κοιτάν με μισό μάτι όποιον δεν ήταν σαν και αυτούς και να τον φοβούνται. Τους έβλεπα να θέλουν να βάλουν στα δικά τους σταθμά και μέτρα όποιον τύχαινε να έλθει για πρώτη φορά στην εκκλησία. Τους έβλεπα να μισούν θανάσιμα αυτούς που έλεγαν αιρετικούς την στιγμή που αυτοί μου είχαν μάθει πως όποιος θέλει να ονομάζετε χριστιανός δεν μπορεί παρά μονάχα να αγαπά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου