Οκτώβριος 2007.
Πηγαίνω κέντρο με το λεωφορείο (Νο.31). Στέκομαι στο κέντρο στο σημείο που το όχημα έχει άρθρωση (σπάει στα δύο). Τα ακουστικά στα αυτιά να παίζουνε Θανάση Παπακωσταντίνου σε δυνατές εντάσεις. Σε λίγο ανεβαίνει μία παρέα από τρεις νεαρούς. Ο ένας άξιζε (καστανόξανθος, γαλανομάτης, με αρκετά καλό πρόσωπο). Στην αλλαγή του τραγουδιού κατάλαβα πως δεν μιλούσανε ελληνικά. Αρχικά μου φάνηκαν ρώσικα μπορεί να ήταν και αλβανικά (αν και αυτές οι γλώσσες δεν μοιάζουν but anyway). Τα παιδιά ήταν μετάξι τους πολύ άνετα. χέρια στους ώμους, στην μέση κ.λ.π.. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο ένας είχε για φόντο στο κινητό του ένα αντρικό πορτρέτο απείρου κάλλους. Εγώ αν είχα κάτι παρόμοιο (λέμε άν) θα το φύλαγα το κινητό μου ως κόρη οφθαλμού. Θα σκεφτεί κανείς. «Αμάν όλα πονηρά τα βλέπεις. Μπορεί να είχε την φωτογραφία του αδερφού του.» Τι να σου πω; Έχω δει αδέρφια που δεν μοιάζουνε καθόλου. Μπορεί να είχε αδερφό μοντέλο. Μπορεί να ήταν ανοιχτοχέρης και όταν ο θεός χάριζε ομορφιά αυτός να χάρισε όλο το μερίδιο που δικαιούταν στον αδερφό του (λέμε τώρα).
Καλοκαίρι 2006.
Πάω κάπου (δεν είναι της παρούσης το που) με το λεωφορείο (Νο.12). Κάθομαι σε θέσεις που είναι αντικριστές από την αριστερή μεριά του οχήματος (αυτές που είναι τέσσερις μαζί.). Μεσημέρι. Φοράω γυαλιά ηλίου. Έξω αφόρητη ζέστη. Απέναντί μου κάθονται δύο κοπέλες που μέχρι την στιγμή που περιγράφω δεν είχαν βάλει γλώσσα μέσα. Μιλάμε μιλούσανε ασταμάτητα. Κάπου μετά την Χ.Α.Ν.Θ. στην αριστερή μεριά του δρόμου ένας νεαρός και εμφανίσιμος εργάτης απείρου σωματικού κάλους ξεφόρτωνε κουτιά από ένα αμάξι. Ξαφνικά ο εργάτης λόγο της ζέστης βγάζει το μπλουζάκι που φορούσε και εμείς (εγώ και οι κοπέλες που κάθονταν απέναντί μου) μέσα από το παράθυρο του λεωφορείου να έχουμε μείνει με ανοιχτό το στόμα κοντεύοντας να πάθουμε εγκεφαλικό από το θέαμα. Η κατάσταση είχε έντονες επιδράσεις στην μορφή των προσώπων μας. Τα έχει κάνει να φαίνονται έκπληκτα και συνάμα ενθουσιασμένα. Το τι ακολούθησε μετά δεν περιγράφεται. Είχα αλλάξει 32 bit χρώματα σαν την οθόνη του πισι μου και οι κοπέλες με καταλάβανε.
Πηγαίνω κέντρο με το λεωφορείο (Νο.31). Στέκομαι στο κέντρο στο σημείο που το όχημα έχει άρθρωση (σπάει στα δύο). Τα ακουστικά στα αυτιά να παίζουνε Θανάση Παπακωσταντίνου σε δυνατές εντάσεις. Σε λίγο ανεβαίνει μία παρέα από τρεις νεαρούς. Ο ένας άξιζε (καστανόξανθος, γαλανομάτης, με αρκετά καλό πρόσωπο). Στην αλλαγή του τραγουδιού κατάλαβα πως δεν μιλούσανε ελληνικά. Αρχικά μου φάνηκαν ρώσικα μπορεί να ήταν και αλβανικά (αν και αυτές οι γλώσσες δεν μοιάζουν but anyway). Τα παιδιά ήταν μετάξι τους πολύ άνετα. χέρια στους ώμους, στην μέση κ.λ.π.. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο ένας είχε για φόντο στο κινητό του ένα αντρικό πορτρέτο απείρου κάλλους. Εγώ αν είχα κάτι παρόμοιο (λέμε άν) θα το φύλαγα το κινητό μου ως κόρη οφθαλμού. Θα σκεφτεί κανείς. «Αμάν όλα πονηρά τα βλέπεις. Μπορεί να είχε την φωτογραφία του αδερφού του.» Τι να σου πω; Έχω δει αδέρφια που δεν μοιάζουνε καθόλου. Μπορεί να είχε αδερφό μοντέλο. Μπορεί να ήταν ανοιχτοχέρης και όταν ο θεός χάριζε ομορφιά αυτός να χάρισε όλο το μερίδιο που δικαιούταν στον αδερφό του (λέμε τώρα).
Καλοκαίρι 2006.
Πάω κάπου (δεν είναι της παρούσης το που) με το λεωφορείο (Νο.12). Κάθομαι σε θέσεις που είναι αντικριστές από την αριστερή μεριά του οχήματος (αυτές που είναι τέσσερις μαζί.). Μεσημέρι. Φοράω γυαλιά ηλίου. Έξω αφόρητη ζέστη. Απέναντί μου κάθονται δύο κοπέλες που μέχρι την στιγμή που περιγράφω δεν είχαν βάλει γλώσσα μέσα. Μιλάμε μιλούσανε ασταμάτητα. Κάπου μετά την Χ.Α.Ν.Θ. στην αριστερή μεριά του δρόμου ένας νεαρός και εμφανίσιμος εργάτης απείρου σωματικού κάλους ξεφόρτωνε κουτιά από ένα αμάξι. Ξαφνικά ο εργάτης λόγο της ζέστης βγάζει το μπλουζάκι που φορούσε και εμείς (εγώ και οι κοπέλες που κάθονταν απέναντί μου) μέσα από το παράθυρο του λεωφορείου να έχουμε μείνει με ανοιχτό το στόμα κοντεύοντας να πάθουμε εγκεφαλικό από το θέαμα. Η κατάσταση είχε έντονες επιδράσεις στην μορφή των προσώπων μας. Τα έχει κάνει να φαίνονται έκπληκτα και συνάμα ενθουσιασμένα. Το τι ακολούθησε μετά δεν περιγράφεται. Είχα αλλάξει 32 bit χρώματα σαν την οθόνη του πισι μου και οι κοπέλες με καταλάβανε.
21 σχόλια:
Αυτά είναι ξενέρωτα :P
Με μένα έχει παιχτεί φάση σε λεωφορείο :P
Τι να κάνουμε άλλοι είναι ξενέρωτοι και άλλοι ντούροι (σε πειράζω καλό μου) :). Για λέγε για λέγε τι φάση, αναμένουμε με τα πισί μας ανοιχτά.
Χαχα δεν είναι τόσο φοβερό όσο ακούγεται. Είχα πάρει 58, κατέβαινα κέντρο, σε μία στάση μπήκε ένα μωρό (ακριβώς ο τύπος μου), το λεωφορείο είχε πολύ κόσμο κι αυτός ήρθε και στάθηκε ακριβώς δίπλα μου...
Μέχρι στιγμής όλα συνηθισμένα. Στις στροφές με ακουμπούσε, επίσης συνηθισμένο όταν έχει κόσμο και είστε όρθιοι..
Κάποια στιγμή όμως άρχισε τα χάδια και τα τριψίματα! Εγώ δε μπορούσα να το πιστέψω. Κι όμως δεν ήταν η ιδέα μου! Όσο περνούσε η ώρα όλα αυτά εντείνονταν...
Ποια ήταν η στάση μου: Αρχικά σοκαρίστηκα, δεν μπορούσα να το πιστέψω και σίγουρα δεν ήταν μέσα στα άμεσα σχέδια μου να τριφτώ μέσα σε λεωφορείο!!! (γεμάτο με κόσμο!).
Τελικά αποφάσισα ότι, εφόσον δεν μπορούσα (ντρεπόμουν) να αντιδράσω, να κάτσω και να το απολαύσω... κι άρχισα κι εγώ τα αγγίγματα και τα τριψίματα.. με προσοχή πάντα, να μη φαίνεται στους άλλους!
Κάποια στιγμή όμως φτάσαμε .....
στη στάση! και κατεβήκαμε (στην ίδια) και κάπου εκεί έληξε αυτό το απίστευτο περιστατικό!
eprepe na ton gnoriseis re kwsta. Ena geia sou pws se lene. Smemnie de paizei pantws na dixnei i othoni sou pragmatiko 32 bit xrwma , xwris dithering. Tetoia gama xrwmatwn mono sta proswpa k sta kormia twn anthrwpwn.
~Κώστας
Γιατί να πάρει η ευχή δεν μιλήσατε, κατεβήκατε και στην ίδια στάση. Πραγματικά απίστευτο!
~Nick
Πώς δεν πειράζει, να ‘ταν κάνας γνωστός στο bus να μετέφερε τα νέα, να γινόμουνα το θέμα της εβδομάδος και να μην είχα μούτρα να γυρίσω σπίτι. Μετά θα παρακαλούσα φίλους και γνωστούς να με φιλοξενήσουνε κλπ. Καλά πολύ extreme το έκανα αλλά λέμε τώρα. Ευτυχώς που σε λίγο καιρό φεύγω Ελβετία και εκεί θα είμαι πιο άνετος.
Είναι μεγάλο θέμα το γιατί δε μιλήσαμε και θα βαρεθείτε αν το αναλύσω.
Πάντως ήθελα με κάποιο τρόπο κάτι να του πω, αλλά από την άλλη δεν τον ήξερα κι απο χθες και δεν ήξερα τι ήθελε (μπορεί να την έβρισκε έτσι, με το να τρίβεται σε άγνωστους σε λεωφορεία και τπτ παραπάνω) ούτε πώς θα αντιδρούσε αν του μιλούσα. Επίσης μου φάνηκε γελοίο να του πω "γεια" μετά από τόση ώρα που τριβόμασταν, σα να μην τον έχω προσέξει τόση ώρα!
Σμέμνιε θα πας μόνιμα εκεί;
Εγώ προσωπικά δεν θα βαρεθώ. Το θέμα είναι αν εσύ έχεις την όρεξη και τον χρόνο να το αναλύσεις αν θες εδώ, αν θες στην σελίδα σου και φυσικά αν έχεις όρεξη και χρόνο. Όσο για το άλλο θα πάω για περίπου 1 χρόνο μπορεί και παραπάνω αλλά θα έρχομαι συχνά στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη.
[το 2ο περιστατικό ήταν η τιμωρία σας γιά το 1ο - που το μαγαρίσατε ακούγοντας τον άξιο μεν, μάλλον αντιερωτικό δε, θ. παπακωνσταντίνου ;-)
βοήθειά σας στο λουγκάνο: ούτε ψύλλος στον κόρφο σας :-)]
~sensualmonk
Αν ήταν κάθε φορά που τον άκουγα να με περνάνε χαμπάρι μέχρι τώρα θα είχα γίνει βούκινο σε όλη την Θεσσαλονίκη. :)
Συμφωνώ μάλλον αντιερωτικός, αλλά τι να κάνουμε η ζωή δεν είναι μόνο έρωτες.
Σμεμνιε
Διαβασα και αυτo σου το κειμενο. Με αγγιξε. Πριν εγραψα μια απαντηση σε αυστηρο τονο. Δεν αναιρω τιποτα απο αυτα που εγραψα, αλλα τωρα βλεπω και την αλλη σου πλευρα.
Προσπαθω να καταλαβω ποιος ειναι ο χαρακτηρας αυτου του blog. Τι πραγματευεται; Την μοναξια μιας ψυχης που αναζητα την αγαπη και τον ερωτα και που μια αδικη μοιρα την εχει καταδικασει να τον ψαχνει σε αντρικα σωματα;
Μια ψυχη που θα ήθελε να ανηκει σε μια εκκλησια αλλά αισθανεται οτι δεν μπορει;
Θελεις να τα βαλεις με το Θεο αλλά από την αλλη πάλι δεν θελεις, και τα βαζεις με το Χριστοδουλο που ειναι και πιο βολικος.
Στους δρομους αυτους της Θεσσαλονικης περιφερομουν και εγω με ενα συναδελφο μου κειμενογραφο απο διαφημιστικη εταιρια πηγαινοντας για το Αγιον Ορος για να μιλησει μα διαφορους μοναχους για το προβλημα του. Μιλησαμε ακομα και με ζηλωτη. Κανενας δεν τον αποπηρε. Ολοι του εδειξαν αγαπη. Απλα ολοι εβαλαν τα πραγματα στη σωστη τους θεση.
Αλλες φορες περιφερομουν στα καστρα και στην Παλια πόλη με φιλο μου αλλοδαπό φοιτητη και μαλιστα θεολογιας και μαλιστα ομοφυλοφιλο. Με φιλοξενουσε καθε φορα στη γκαρσονιερα του. Τα ηξερα ολα για αυτον. Αυτο που ζεις το εχω ζησει μεσα από καποιον αλλο. Ήξερα και για καποιον περιστασιακο εραστη του. Για να αγαπησεις καποιον σαν τον εαυτον σου πρεπει να ερθεις και στη θεση του.
Τα ειπαμε παμπολλες φορες. Εγω του το κανα ξεκαθαρο για να μην ωραιοποιει και απενοχοποιει τα πραγματα. Αυτος ο ερωτας δεν εχει ευλογια. Και η συνειδηση κατα βαθος το ξερει. Για αυτο και όσο μεγαλυτερος ο ελεγχος της φωνης της συνειδησης τοσο μεγαλυτερες και οι φωνες που προσπαθουν να την πνίξουν.
Ομως δεν μπορω και να καταδικασω στο εξωτερον πυρ αυτον που ΔΕΝ εχει αλλη επιλογη. Ειναι σαν να καταδικαζεις τον τυφλο επειδη δεν εχει ματια. Ή τον αναπηρο. Γιατι το "κουσουρι" αυτο ειναι οντως κουσουρι. Με την εννοια της αναπηριας. Το να μην μπορεις να ολοκληρωθεις σαν ανθρωπος ερωτευομενος το αλλο μισο σου (παρα ερωτευεσαι το ιδιο μισο με εσενα) αναπηρια ειναι. Αλλα επειδη ακριβως ειναι αναπηρια γινεται και ο αναπηρος αποδεκτος στην εκκλησια. Ολοι ετσι και αλοιως αναπηροι ειμαστε.
Αν ομως το παρουσιασουμε σαν ΕΠΙΛΟΓΗ, τοτε μιλαμε για ΔΙΑΦΘΟΡΑ. Τι σχεση εχει η αγαπη με αυτο το πραγμα;
Η εκκλησια εχει χωρο για ολους. Πριν μπουμε μεσα ομως τις αμαρτιες μας τις αφηνουμε απ' εξω. Αν θελησουμε να τις παρουμε μαζι μας δηθεν για να τις εξαγιασουμε και ακομα χειροτερα αν ισχυρισοτυμε οτι αμαρτιαν ουκ εχωμεν, τοτε σιγουρα καποιος θα μας πεταξει εξω. Και αυτος ο καποιος ΔΕΝ θα ειναι ουτε ο Ανθιμος ούτε ο Χριστοδουλος.
Θα ειναι ο εαυτος μας.
1ον (αλλα τωρα βλεπω και την αλλη σου πλευρα) Η πρώτη πλευρά μου δηλαδή πως είναι ώστε η άλλη να σε κάνει να δεις ότι υπάρχει και αυτή; Θέλω να πω ότι η προκατάληψη σου για αυτό που λες εσύ “αδερφή” (αυτός ο όρος καθόλου δεν μου αρέσει και διαφωνώ κάθετα με την χρήση του αλλά τον χρησιμοποιώ καταχρηστικά και τον δανείζομαι από εσένα) σε κάνει να σου φαίνεται παράξενο πώς ένας άνθρωπος -τον οποίον εσύ έχεις στο μυαλό σου αλλά δεν θέλεις να το παραδεχτεί ή να το δείξεις λεκτικά από ευγένεια σαν μία “αδερφή”- ο οποίος για το μόνο που νοιάζεται είναι για τον κώλο του ασχολείται και με άλλα πιο “ποιοτικά” θέματα.
2ον Και εγώ δεν έχω ξεκαθαρίσει τον χαρακτήρα αυτού του blog, στο ψάξιμο βρίσκομαι. Αυτό δεν σημαίνει πως τα ίδια ισχύουν και για την αυτογνωσία περί του χαρακτήρα μου.
3ον Καθόλου άδικη δεν είναι η μοίρα κάποιου όσον αφορά στον σεξουαλικό προσανατολισμό του. Άδικη την καταντάν όλοι αυτοί που δεν μπορούν να κατανοούσουν πως το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι τόσο απλό όπως το να είσαι καστανός ή μαύρος ή μελαχρινός ή ξανθός ή οτιδήποτε άλλο. Διότι δεν μπορούν η καλύτερα δεν μπορείτε ούτε καν να ανεχτείτε την διαφορετικότητα πόσο μάλλον να την θεωρήσετε φυσιολογική. Κοίτα τριγύρω στην φύση κοίτα την κοινωνική πραγματικότητα, μάλλον ζω με αυταπάτες αφού η ασθένεια από την οποία πάσχεται δεν σε αφήνει να δεις καθαρά και δύστυχος δεν έχει θεραπεία είναι ανίατη.
4ον Αυτό το πράγμα που έχεις στο μυαλό σου και που δυστυχώς έχω και εγώ στο μυαλό μου μόνο Εκκλησία δεν είναι διότι Εκκλησία είναι το να δέχεσαι και να αποδέχεσαι τον συνάνθρωπό σου χωρίς προϋποθέσεις έτσι απλά όπως αυτός είναι και αισθάνεται, διότι η αγάπη είναι τόσο απλή στην φύση της, και συνάμα τόσο δύσκολη λόγο του εγωισμού μας.
5ον Δεν τα βάζω με τον Θεό, μα τα βάζω με τον θεό που έχετε στο μυαλό σας. Διότι αυτός μόνο θεό αγάπης δεν μου θυμίζει. Τα βάζω με την εκλεπτυσμένη ειδωλολατρεία που έχουμε φτιάξει και πιστεύουμε. Αλλά και να τα έβαζα με τον Θεό αυτός δεν θα είχε πρόβλημα (διότι ο Θεός είναι αγάπη) το πρόβλημα θα το είχατε εσείς, και σας ρωτώ γιατί είστε βασιλικότεροι του βασιλέως; αυτό θα πρέπει να σας βάλει σε σκέψεις. Τι σχέση έχει η αγάπη σας με την αγάπη του Θεού; Μήπως όχι απλός δεν την φτάνει (που είναι φυσικό) αλλά είναι αντίθετη; Μήπως βαφτίσαμε το μίσος αγάπη και αυταπατόμαστε βολεμένοι;
6ον Όσον αφορά το πρόβλημα του φίλου σου (αν το κατάλαβα καλά) και την αγάπη που του δείξανε, τι να το κάνω το μέλι αν έχει μέσα του δηλητήριο και διευκρινίζω τι να την κάνω την αγάπη των μοναχών όταν τον φίλο σου τον γεμίσανε όχι με τύψεις αλλά με ενοχές για αυτό που αισθάνεται; Διότι αγάπη χωρίς διάκρισή είναι ζημιογόνα. Και αν σου είναι εύκολο την επόμενη φορά που θα πας στο όρος ρώτα τους μοναχούς γιατί τα συνταγολόγια των μονών είναι γεμάτα με ψυχοφάρμακα και αν μάθεις πες μου γιατί πορεία το έχω χρόνια τώρα, αφού η Ορθοδοξία είναι η θεραπεία της ψυχής. (Απλα ολοι εβαλαν τα πραγματα στη σωστη τους θεση) φυσικά πάντα κατά την γνώμη σου και την γνώμη τους για να μην υποπέσουμε στο σφάλμα του αλάθητου.
7ον (Αυτος ο ερωτας δεν εχει ευλογια) και ο φίλος σου ο Θεολόγος σε άφησε έτσι μετά από αυτά τα λόγια; Τι σόι Θεολόγος είταν, φαντάζομαι κανένας ήπιος χαραχτήρας, φιλήσυχος κ.λ.π. Και αφού δεν στα είπε, να στα πω εγώ, διότι ούτε κανένας ήπιος χαραχτήρας είμαι ούτε πράος και μου έχει ανέβει και το αίμα στο κεφάλι με αυτά που ακούω.
Sory ρε φίλε και πώς την είδες, διαχειριστής του Αγίου Πνεύματος; Έχεις κάνα ιδικό χάρισμα από την Εκκλησία να βλέπεις πού είναι και πού πάει το Άγιο Πνεύμα; Για νομίζεις πως ένας “κανονικός” γάμος έχει με το στανιό την χάρη του Αγίου Πνεύματος αν δεν υπάρχει πραγματική αγάπη;
Αυτά για την τιμή των όπλων και για την κατά την αντίληψή μου δικαιοσύνη.
8ον (Ολοι ετσι και αλοιως αναπηροι ειμαστε.) Αν το πίστευες πραγματικά αυτό θα σε απασχολούσε η δική σου αναπηρία και όχι η αναπηρία των άλλων.
Και για να μήν σε δυσαρεστήσω θα σου πω πως συμφωνούμε και σε κάτι (Τι σχεση εχει η αγαπη με αυτο το πραγμα;)
Τέλος ένα θερμό ευχαριστώ που δεν καταδικάζεις στο εξώτερον πυρ αυτούς που ΔΕΝ έχουν άλλη επιλογή. Ένα θερμό ευχαριστώ που δεν χρησιμοποιείς λαιμητόμο σε κάθε διαφορετικό άνθρωπο που συναντάς, αλλά καταδέχεσαι να συνομιλείς μαζί του, τι να κάνεις άλλωστε, αμαρτωλός είναι να τον ελεήσει ο Θεός.
Αν εσυ αυτα καταλαβες για μενα απο τα λεγομενα μου τι να πω. Φαινεται οπως δεν γραφω αρκετα καλα.
Αυτο που ειναι σαφες παντως ειναι οτι θεωρεις την ομοφυλοφιλια σαν μια φυσιολογικη κατασταση. Δηλαδη το γεγονος οτι αντρας ων, με συγκεκριμενη ανατομια, ορμονες και ψυχοσυνθεση αδυνατεις να ερωτευθεις μια γυναικα αλλα στην ουσια ερωτευεσαι τον εαυτο σου και το σωμα σου, στο προσωπο ενος αλλου δεν ειναι αναπηρια;
Το οτι ενω εισαι γενικοτερα ευαισθητος και συνειδητος ανθρωπος, το να δημοσιευεις αισθησιακα καβαφικα περιστατικα σε ενα blog και να απαντουν ολες οι αδελφες (συγγνωμη αλλα ειμαι κατα των ξενικων όρων, με την ιατρικη ορολογια δεν τα παω καλα, η δε αλλη συνωνυμη λεξη που ξερω ειναι πολυ χειροτερη) δεν ειναι ισχυροτατη ενδειξη οτι το παθος αυτο σου κατατρωγει την ζωη και οτι επιδιωκεις να ζεις σε ενα (ρατσιστικο στην ουσια) περιβαλον οπου ο περιγυρος μας ειναι ή η μαμα μας και η θειες μας, αλλες αδελφες και οι υποψηφιοι εραστες μας.
Εσυ δεν ΑΥΤΟπεριθωριοποιεισαι;
Δεν βιωνεις μια εμμονη που σε τραβα ακομα και εξω απο την εκκλησια επειδη η εκκλησια δεν γινεται φουρνος του Νεσραντιν Χοτζα να χωρα την ηθικη του καθενος.
Γι αυτο το οτι "δεν υπαρχει καμμια αδικη μοιρα" προσπαθεις να με πεισεις οτι εαν ειχες επιλογη με ενα μαγικο ραβδι να αισθανθεις ελξη για μια γυναικα (χωρις να υποκρινεσαι) να χρησιμοποιεις τα οργανα σου εκει για τα οποια ειναι ανατομικα φτιαχμενα απο το Θεο (ή ακομα και απο την φυση) και να δημιουργησεις μια οικογενεια (οπως εσυ την φανταζεσαι) με το πραγματικα αλλο σου μισο δεν θα το εκανες; Αν πεις οχι ε τοτε εισαι βαθεια πορωμενος.
Μετα προς τι αυτη η εμμονη να τους βγαλεις ολους αδελφες ωσαν κολοβη αλεπου. Για να σε κανω να χαρεις μου εχει τυχει και εμενα στα νειατα μου σε ασφυκτικα γεματο βαγονι του ηλεκτρικου που δεν μοορυσες να παρεις ανασα, να τυχει να πεσει η παλαμη του μπροστινου μου στους ορχεις μου και αυτος να μην παιρνει το χερι του. Για μια-δυο στασεις με χουφτωνε "παθητικα".
Ξερεις τι του ειπαν του φιλου στο Αγιον Ορος. Οτι το ανθρωπινο σωμα ειναι ερωτευσιμο. Εσυ γιατι νομιζεις πως οι μοναχοι φορουν ρασα και καλυπτουν το σωμα τους.
Ομοφυλοφιλος δεν ειναι αυτος που εχει εναν αναλογο πειρασμο, λογισμο, περιεργεια ακομα και εμπειρια (υπο καποιες συνθηκες). Ειναι αυτος που αποφασιζει να παραδοθει σε αυτην. Γιατι αν θα ειχα αφησει τον ευατο μου να παραδοθει στους λογισμους και στις φαντασιες μου θα ειχα κανει τα παντα, από οργια μεχρι κλοπες και φονο.
Το αν θα μεινεις εκτος εκκλησιας η οχι εξαρταται απο εσενα. Εγω προφανεστατα δεν σου εγραψα για να σε καταδικασω. Αλλα σου θυμιζω την ιστορια του τελωνη και του φαρισαιου.
Να δουμε στο τελος ποιοι θα μεινουν εκτος νυμφωνος. Αυτοι που αυτοδικαιωνονται βαπτιζοντας την απενοχοποιημενη ομοφυλοφιλια τους "αγαπη" και φυσιολογικη επιλογη εφησυχαζοντας την συνειδηση τους ή αυτοι που εξακολουθουν να την ονομαζουν πτωση αλλα ζητουν στο ονομα της αγαπης 70 φορες το 7 συγχωρεση απο το Θεο.
Οι πρωτοι ειναι οι ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ οι δευτεροι οι ΤΕΛΩΝΕΣ. Φαρισαισμος ΔΕΝ ειναι η υποκρισια (ο Φαρισαιος όντως δεν ηταν πορνος και μοιχος). Ειναι η ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣΗ.
Εγω παντως θα παραμεινω γενικοτερα ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΩΝΕΣ. Εσυ κανε ο,τι νομιζεις.
Ο Τελώνης δε θυμάμαι να έκανε κυρήγματα σε άλλα μπλογκ και να προσπαθούσε με το στανιό να επιβάλλει την άποψη του στους άλλους και ενοχές γι' αυτό που είναι. Γράφω αυτό το σχόλιο μόνο και μόνο γιατί δε θέλω να επηρεαστούν αδύναμοι χαρακτήρες που ίσως διαβάσουν τα σχόλια σου. Η αλαζονεία με την οποία γράφεις αυτά που γράφεις είναι τόσο έντονη που σε κατατάσει αυτόματα στη θέση του Φαρισαίου. Ψάξτο.
Όσο για μένα, έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύω στο Θεό, οπότε δε με ενδιαφέρουν οι παραβολές και η αγιοσύνη που προσφέρει. Προτιμάω να ζήσω ελεύθερα, προσπαθώντας να συμπεριφέρομαι στους άλλους δίκαια και με σεβασμό και προσπαθώντας να μην κοροιδεύω κανέναν και αν τελικά υπάρχει κάποια ανώτερη μορφή αυτή θα με κρίνει για το κατά πόσο τα κατάφερα ή όχι.
Και σίγουρα όχι άτομα με πλήρη έλλειψη ψυχικής ισορροπίας σαν εσένα.
@Κωστα
Κυρηγματα; Ότι διαφοροποιειται απο την αποψη σου ειναι κυρηγμα; Δηλαδη εχετε κανει ενα blog που στην πραγματικοτητα ειναι μπλοκ;
Νομιζεις οτι γραφοντας εδω μεσα διεκδικω ψηφους; Μηπως μιλω στο ξαδελφακι μου που θελω να φερω στον ισιο δρομο; Εχω τρομερη ανασφαλεια και θελω να αυτοεπιβεβαιωθω;
Οταν καποιος θετει οντολογικα ερωτηματα σε ενα blog φτανταζομαι οτι το κανει για να δεχτει απαντησεις. Ειδεμη να μην ρωταει. Απο την στιγμη που ρωταει (σαφεστατα απο τους τιτλους και την θεματολογια των αναρτησεων) θα πρεπει να δεχεται και την απαντηση που ισως δεν θα ειναι αυτο που θα περιμενε να ακουσει και που ισως θα τον βολευε.
Αλλαζονια; Που την ειδες; Εδω γραφω προς καποιον με τον οποίο γνωριζω εκ των προτερων οτι θεωρητικα διαφωνω. Ξεγυμνωνομαι μπροστα του ΚΑΙ επωνυμα (οποιος θελει βρισκει ευκολα ποιος ειμαι) και με κατηγορεις για αλλαζονα;
Φαρισαιος; Γιατι; Σου παρεστησα τον αναμαρτητο; Σε κατηγορησα γι ατυτο που εισαι; Μαλλον το αντιθετο εκανα. Κατεθεσα την γνωμη μου για το ΠΩΣ να συνεχισεις να εισαι αυτο που εισαι (ΕΑΝ όντως δεν εχεις αλλην επιλογη) αλλα μεσα στην Εκκλησια.
Πληρη ελλειψη ψυχικης ισορροπιας;
Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια γιατι εαν οντως ισχυει αυτο τοτε δεν θα κριθω για τιποτα αφου εχω το ακαταλογιστο.
Μηπως ομως ο πουριτανος εισαι εσυ; Μου φαινεται πως γουσταρεις να εισαι αυτο που εισαι το οποιο συμπιπτει και με αυτο που θελουν και οι αλλoι να εισαι.
Οι αλλοι πιθανον να σε χαρακτηριζουν σαν κραγμενη αδελφη, εσυ το παιρνεις σαν φιλοφρονηση και ετσι ειστε ολοι ευχαριστημενοι.
Εξ αλλου οι "αντρακλες" για να φαινεται η αρρενωποτητα τους χρειαζονται και αυτους που ειναι και φαινονται λιγοτερο αντρες.
Αν σου αρεσει αυτος ο ρολος "της μοιραιας γυναικας" εισαι ελευθερος να τον παιξεις.
Θες να ζησεις ελευθερα. Εννοεις απο την τυρανια του Χοτζα ή την τυρανια των ενοχων. Για το δευτερο ο καλυτερος τροπος ειναι να δηλωσεις άθεος.
Οσο για τους αδυναμους χαρακτηρες, πρεπει να ειναι οντως αδύναμοι για να χρειαζονται μανατζερ και ο Ψινακης ειναι μονο ένας.
Αλλα και ενα τελευταιο για το οποίο ερωτω και τον Σμεμνιο. Βεβαιως και ολοι οσοι ανηκουν στο ιδιο φυλο δεν εχουν τον ιδιο χαρακτηρα. Οσοι ομως ειναι ομοφυλοφιλοι συμφωνουν εν χωρω; Υπαρχει καποιο ιδανικο που σας ενωνει σαν χαρακτηρες και σαν ανθρωπους.
Υπαρχει στους ομοφυλοφιλους μια φυλετικη ομοιογενεια (η οποία επικεντρωνεται από την μεση και κατω); Πως και μου δημιουργειται η εντυπωση οτι η υποτιθεμενη σεξουαλικη σας ιδιαιτεροτητα σας διαφοροποιει πληρως απο τους υπόλοιπους ανθρωπους και καταδυναστευει την ΚΑΘΕ σας (σου για να μην γενικευω) επιλογη;
Πια καταραμενη libido σερνει εναν ομοφυλοφιλο απο την μυτη οδηγωντας τον σε μια μαυρη τρυπα κανωντας μεχρι και τον πολύ Χατζηδακι να παρουσιασει τον Φλωρινιώτη ως ταλενταρα;
Αυτά που γράφεις δείχνουν (εκτός των άλλων) ότι είσαι γεμάτος στερεότυπα.
Οι περιγραφές σου δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και άσε με να το ξέρω πολύ καλύτερα αυτό από σένα. Δε θα επεκταθώ ούτε θα επανέλθω.
Υγ: Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, έχω συζητήσει με άτομα με απόψεις σαν τις δικιές σου. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι ακόμα κι αν είχαν τη χειρότερη δυνατή άποψη για την ομοφυλοφιλία έδειχναν μια στοιχειώδη ευγένεια απέναντι στον άνθρωπο συνομιλητή τους και προσπαθούσαν να συζητήσουν συγκεκριμένα πράγματα, ένα ένα κάθε φορά και όχι όλα μαζί σε μορφή σαλάτας μαζί με ασυναρτησίες και παραλληρήματα για Ψινάκηδες και Ρώμες κτλ κτλ...
@ Theoprovlitos Για το σχόλιο στις 25/3/2008 9:54 πμ
Δυστυχώς, μου δίνεις την εντύπωση ότι η Εκκλησία υπάρχει για να κάνει καλούς ανθρώπους. Και σύμφωνα με την πρόσφατη δήλωση του Αρχιεπισκόπου είσαι εκτός κλήματος.
Και τώρα οι δηλώσεις των φρονημάτων μου. Θεωρώ την ομοφυλοφιλία σαν μια φυσιολογική κατάσταση. Όπως εσύ αδυνατείς να ερωτευτεί έναν άντρα κατά τον ίδιο τρόπο και κάποιος άλως αδυνατεί να ερωτευτεί μία γυναίκα, και άλως αδυνατεί να ερωτευτεί εν γένει. (Δηλαδη το γεγονος οτι αντρας ων, με συγκεκριμενη ανατομια, ορμονες και ψυχοσυνθεση...να χρησιμοποιεις τα οργανα σου εκει για τα οποια ειναι ανατομικα φτιαχμενα απο το Θεο) Ο τρόπος αντίληψής σου με κάνει να υποθέτω πως για σένα είναι πολύ αφύσικο το να χρησιμοποιείς πχ αμάξι εφόσον ο θεός σου σου έχει δώσει τα πόδια για να μετακινείσαι και είναι βέβηλο το να μετακινείσαι με κάθε άλλο τρόπο. Όπως επίσης βέβηλο είναι το να παίρνουμε υπόθετα ή ενέσιμα φάρμακα αφού ο φυσικός τρόπος είναι από το στόμα να περνάν οι τροφές. Ο θεός μας έδωσε το σώμα και το μυαλό και σέβεται την ελευθερία μας είναι ο μόνος που πραγματικά σέβεται την ελευθερία μας. Ως ελεύθεροι έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμαι το σώμα μας όπως εμείς θέλουμε. (ερωτευεσαι τον εαυτο σου και το σωμα σου, στο προσωπο ενος αλλου) κάνεις λάθος. Ερωτεύεσαι τον άλλον άνθρωπο. Τώρα πως χωρίζεις σώμα από πρόσωπο δεν το καταλαβαίνω. Μάλλον θα τείνεις στην διάσπαση λόγο του αλαλούμ στην θεολογική σου σκέψη που μάλλον και αυτή διασπαστική θα είναι.
(το να δημοσιευεις αισθησιακα καβαφικα περιστατικα σε ενα blog και να απαντουν ολες οι αδελφες) Ε όχι αγαπητέ μου δεν θα πέσω στο επίπεδό σου, το οποίο σημειωτέων είναι κατά πολύ χειρότερο από το στερεότυπο του ομοφυλόφιλου που έχεις στο μυαλό σου. Και σε παρακαλώ απαιτώ σεβασμό στους επισκέπτες του blog μου. Δεν θα είχα πρόβλημα αν χρησιμοποιούσες οποιονδήποτε όρο καλοπροαίρετα. Αλλά μόνο αυτό δεν κάνεις.
Αν είχα αυτό το μαγικό ραβδί θα μου ήταν άχρηστο, μάλλον επικίνδυνο διότι η χρήση του θα με ωθούσε σε επιλογές που θα ήταν έξω από την φύση μου. Και το γνωρίζω ότι για την λογική σου είμαι βαθιά πωρωμένος. Αν είχες εσύ ένα ραβδάκι που θα σε έκανε ομοφυλόφιλο θα το χρησιμοποιούσες; Εγώ γιατί να το χρησιμοποιήσω; για την δικιά μου λογική το ότι εσύ δεν το χρησιμοποιείς είναι λογικό και δεν σε θεωρώ πωρωμένο οπός εσύ. Από εδώ φαίνεται η προκατάληψη η μονομέρεια και η τάση σου να βλέπεις τους άλλους σύμφωνα με τα δικά σου μέτρα. (Για να σε κανω να χαρεις μου εχει τυχει και εμενα στα νειατα μου...) Ευχαριστώ για τις καλές σου προθέσεις αλλά δεν συνηθίζω να χαίρομαι με τέτοιου είδους ιστορίες εκτός αν τον άλλον τον θεωρώ φύλο μου και εσένα δεν σε θεωρώ κάτι τέτοιο.
(το ανθρωπινο σωμα ειναι ερωτευσιμο) Θεέ και Κύριε και πώς δεν τους έβγαλες ακόμα ομοφυλόφιλους;(Εσυ γιατι νομιζεις πως οι μοναχοι φορουν ρασα και καλυπτουν το σωμα τους.) Δηλαδή για να καταλάβετε διαστροφή. Φοράν τα ράσα για να μην ερωτευτούν ο ένας τον άλλον, φαντάζομαι και η απλυσιά σε κάποια μοναστήρια σε αυτό αποσκοπεί, που σε 5 μέτρα δεν πλησιάζεται ο μοναχός από την μπύχλα (αηδίασα). Δηλαδή αναρωτιέμαι ο άνθρωπος αν βγάλουν τα ράσα (και κάνουνε και μπάνιο οι μπύχλες) τι θα γίνει στο μοναστήρι τους παρτούζα;
(Ομοφυλοφιλος δεν ειναι αυτος που εχει εναν αναλογο πειρασμο, λογισμο, περιεργεια ακομα και εμπειρια (υπο καποιες συνθηκες). Ειναι αυτος που αποφασιζει να παραδοθει σε αυτην.) σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλεία αμαρτωλός δεν είναι μόνο αυτός που διαπράττει μια αμαρτία αλλά κατά βάση είναι αυτός που την σκέφτεται. Οπότε είσαι εκτός και σε αυτό.
Και εύχομαι να τελειώσει ο διάλογος εδώ διότι με κούρασες πολύ.
Κοιτα,
δικo σου ειναι το blog
δικες σου οι ερωτησεις
δικες σου και οι απαντησεις
δικες σου και οι ερμηνειες
δικες σου και οι αποφασεις (οι οποίες ειναι προειλημενες)
Η φυση σου ειναι μεν αυτη που ειναι αλλα δεν θελεις να δεχθεις οτι σε ΑΥΤΟΝ τον τομεα ειναι πεπτωκεια οπως σε αλλον ανθρωπο αλλου. Προφασεις μπορουμε να βρουμε για να δικαιολογησουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Αυτους που θελεις να θεωρεις φιλους σου (τους οποιους απο οτι εκρινα απο τα γραφομενα τους, τους επιλεγεις με ενα πολύ συγκεκριμενο κριτηριο που ειναι προφανες ενω αυτους που διαφωνουν οχι) καλο θα ειναι να σεβονται πρωτα τον εαυτο τους και να μην εκδηλωνονται τοσο κραυγαλεα.
Σε αλλα site δεν εχω δει κανεναν σοβαρο ετεροφυλοφιλο να ασχολειται ΤΟΣΟ πολυ με τον ερωτισμο του. Ή μηπως δεν ειναι γνωστο οτι στους ομοφυλοφιλους η επιλογη τους παιρνει διαστασεις εμμονής. Ο φιλος μου που ανεφερα πιο πριν τουλαχιστον το παραδεχτηκε.
Οτι ειμαι αμαρτωλος και με τη σκεψη το ισxυριστηκα πρωτος εγω. Οποτε προς τι η μομφη;
Ο παραλληλισμος δε της φυσικης σχεσης μεταξυ ανδρογυνου και του αμαξιου με τσακισε.
Για να καταλαβω τα αγορια στο λεοφωρειο, τον εργατη κλπ τους ερωτευτηκες για την προσωπικοτητα τους ή για την κορμαρα τους. ΕΣΥ περιεργαζεσαι σωματα.
Ελευθεροι; Σοβαρολογεις οτι εισαι ελευθερος να διαθεσεις το σωμα σου οπως ΕΣΥ επιλεγεις ή μηπως οπως επιλεγει αυτο; Εμενα παντως οι επιθυμιες μου με τραβολογουν από την μυτη. Να μην σου πω από καπου αλλου. Και εαν ήσουν ειλικρινα υπερ της ελευθεριας γιατι κατηγορεις καποιους φιλους σου που αποφασισαν να παντρευτουν; Μηπως και χασει το club μελη;
Κοιτα να δεις, για να μην σε κουραζω (και χανω και το χρονο μου αδικα). Δικη σου ειναι η ζωη δικες σου και οι αποφασεις. Μην ρωτας ομως και εαν ρωτας να δεχεσαι και τις απαντησεις.
Για την εκκλησια δε, εσυ εχεις επιλεξει να μενεις εκτος βρισκοντας ομορφα αλλοθι τα οποια κατα την γνωμη μου δεν ισχυουν.
Και το καρπουζι και το μαχαιρι δικο σου ειναι. Προσεχε μονο μην κοπεις.
Αν ποτε θελησεις ξερεις που να με βρεις. Ετσι κι αλλοιως και εγω αμελητεος είμαι οπως και η γνωμη μου και τα παντα σε αυτη τη ζωη.
ΥΓ. @kosta
Εχεις την εντυπωση πως ειναι ευκολο να ανπτυξει κανεις ολοκληρη επιχειρηματολογια σε ενα σχολιο;
Εξ αλλου τι ασχολεισαι μαζι μου τον χριστιανο; Εσυ εισαι άθεος και ο Κωστας εχει υπαρξιακες αναζητησεις. Γι' αυτο και απαντω σε εκεινον υπο αυτο το πρισμα. Για σενα ισχυουν εντελως αλλα.
Εκτος αν η ομοφυλοφιλια ειναι ΚΑΙ θρησκευτικο δογμα και δεν το ήξερα.
Καλον παραδεισο σε ολους ανεξαιρετως. Για μενα δεν ειμαι σιγουρος.
www.arelis.gr
περιεχει το ερωτονομικον
με το πιο σεξουαλικο περιεχομενο
ever
Δημοσίευση σχολίου