Στην εκπομπή «Παρασκήνιο» 21/1/2008 στην ΕΤ-1 στις 20.00 ακούστηκε η άποψη ότι 2 είναι οι βασικοί λόγοι που κάποιος στο internet μένει ανώνυμος. 1ον για καλλιτεχνικούς λόγους 2ον στην περίπτωση που οι απόψεις του δεν είναι κοινωνικά αποδεκτές οπότε για λόγους ασφαλείας δεν αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα. Αν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με.
Ορμώμενος από την παραπάνω άποψη θα ήθελα να αναφερθώ στην διαδικτυακή επικοινωνία καταρχήν σχετιζόμενη με τα άλλα μέσα επικοινωνίας και έπειτα με την φυσική επικοινωνία, συσχετίζοντας τον συλλογισμό μου με την επωνυμία – ανωνυμία που καθένας μπορεί να επιλέγει.
Η δυναμική που το internet έφερε στην δυνατότητα του ανθρώπου να απευθύνεται σε ανθρώπους που όχι μόνο δεν έχει γνωρίσει πριν και από κοντά, αλλά και που μπορεί να βρίσκονται κατά κυριολεξία στην άλλη άκρη του κόσμου είναι μεγάλη και γίνεται μεγαλύτερη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όσο εξελίσσετε η τεχνολογία να διευρύνονται και οι τρόποι και οι μορφές επικοινωνίας των ανθρώπων. Εκεί που ίσως δόθηκε μεγαλύτερη ώθηση ήταν στην δυνατότητα ανωνυμίας, πάντα στο πλαίσιο του απλού χρηστή διότι οι έχοντες και οι κατέχοντες έχουν δυνατότητες που ο ανθρώπινος νους δεν δύναται να φανταστεί. Οπότε αυτή η ανωνυμία μάλλον κατ’ ουσία εικονική και όχι πραγματική είναι. Παρά ταύτα αν και εικονική η ανωνυμία, επειδή αυτά τα hyper - μέσα είναι προσβάσημα από λίγους, στην πράξη είναι χρηστική.
Κατά πιο βαθμό όμως η μη φυσική επικοινωνία προάγει τις ανθρώπινες σχέσεις; Δεν λέω είναι πολύ πρακτικές όλες οι μορφές σύγχρονης επικοινωνίας. Από την άλλη μου έρχεται στο νου ένα σύνθημα των αναρχικών, που είδα στο πανεπιστήμιο πριν από χρόνια, που πολύ με είχε συγκινήσει και που έλεγε στο περίπου «έχασα τους φίλους μου γιατί/όταν αγόρασαν κινητό». Κατά την γνώμη μου μόνο η κατά πρόσωπο επικοινωνία προάγει ουσιαστικά τις ανθρώπινες σχέσεις. Όλα τα άλλα είναι ή λειτουργούνε ως υποκατάστατα. Και όταν τα υποκατάστατα παίρνουνε την θέση του πράγματος που υποκαθιστούνε και γίνονται αυτά κυρίαρχα στην ζωή μας, τότε η ζωή μας πορεύεται σε μονοπάτια και δρόμους που μόνο υγιείς δεν μου φαντάζουν.
Θεωρό την ανωνυμία αρνητική, περισσότερο αρνητικό θεωρό όμως το κλήμα ανελευθερίας που υπάρχει στον κόσμο. Δέχομαι ότι ίσος η ανωνυμία σημαίνει έλλειψη ανδρείας και θάρρους, πιστεύω όμως ότι το να μην αφήνεις με πλείστους τρόπους τον άλλον να εκφράζεται ελευθέρα είναι το κατεξοχήν ανήθικο και ξεδιάντροπο.
1 σχόλιο:
Καλησπέρα Σμέμνιε. Πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλιά σου περί ανωνυμίας. Δεν είναι κακό να θέλει κάποιος να προστατεύσει τον εαυτό του, σε καμία περίπτωση δεν θα το χαρακτήριζα έλλειψη θάρρους. Δειλοί είναι όσοι χρησιμοποιούν την ανωνυμία τους για να προκαλέσουν βλάβη, κι όχι όσοι δημιουργούν μια περσόνα για να εκφράσουν με μεγαλύτερη ελευθερία τις σκέψεις τους όταν δεν είναι εφικτό να το κάνουν επώνυμα.
Δημοσίευση σχολίου