Καβαφικές παράνομες επιθυμίες

Η ΠΡΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΠΩΛΕΙΟΥ

Κοντὰ σὲ μιὰ κατάφωτη προθήκη
καπνοπωλείου ἐστέκονταν, ἀνάμεσα σ’ ἄλλους πολλούς.
Τυχαίως τὰ βλέμματά των συναντήθηκαν,
καὶ τὴν παράνομην ἐπιθυμία τῆς σαρκός των
ἐξέφρασαν δειλά, διστακτικά.
Ἔπειτα, ὀλίγα βήματα στὸ πεζοδρόμιο ἀνήσυχα –
ὥς ποὺ ἐμειδίασαν, κ’ ἔνευσαν ἐλαφρῶς.

Καὶ τότε πιὰ τὸ ἀμάξι τὸ κλεισμένο…
τὸ αἰσθητικὸ πλησίασμα τῶν σωμάτων˙
τὰ ἐνωμένα χέρια, τὰ ἐνωμένα χείλη.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Ίσος σε κάποιο σοκάκι της Πόλης ,εκεί που ίσος γνώρισε τους πρώτους του έρωτες, περιπλανώμενος θώπευε τους περαστικούς με τα μάτια του. Η μνήμη του τύπωνε την γεύση του έρωτα, που μοιάζει με την γεύση του καλού καπνού ενός καπνοπωλείου. Μετέφερε τους πόθους, τους καημούς και τους πόνους στο χαρτί με κόπο.