Χθες βρισκόμουνα σε μία περίεργη κατάσταση. Μία κατάθλιψη χωρίς λόγο. Ένα αβάσταχτο άγχος χωρίς αιτία.
Οι φίλοι μου έχουν διαβάσματα και δεν δύνανται να μου αφιερώσουνε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους για έναν καφέ ή για να τους δω έστω για λίγο.
Οι φίλοι μου έχουν διαβάσματα και δεν δύνανται να μου αφιερώσουνε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους για έναν καφέ ή για να τους δω έστω για λίγο.
Ευτυχώς που υπάρχει ένα υποκατάστατο, ένα γιατρικό. Αφιερωμένο σε όσους το χρειάζονται.
2 σχόλια:
Σε τέτοιες περιπτώσεις τραβάμε τους φίλους απ' τ' αυτάκι για να μας βγάλουν για καφέ. Ή όποιον άλλον βρούμε εύκαιρο τέλος πάντων. Ποτέ μόνοι στις μαύρες μας, κάνει κακό.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον καλέ μου Dante έχεις δίκαιο αλλά δεν είμαι συνηθισμένος σε αυτά λόγο του ηπίου του χαρακτήρα μου.
Δημοσίευση σχολίου