Συζήτηση (μονόλογος ήτανε αλλά λέμε τώρα) με τον πατέρα μου για τα εφηβικά του χρόνια.
Π.:Πατέρας, Σ.: Σμέμνιος, /: διακοπή.
Π.: Εκείνα τα χρόνια ήτανε δύσκολα, φτώχια καταραμένη…(μετά 5´ συνεχόμενης αφήγησης) Σύχναζα κάπου στην Παλαιών Πατρών (και λέω αυτή την Π.Π. πού την κόλλησα αλλά τα γονίδια την κάναν τη δουλεία τους) και πήγαινα με το λεωφορείο στο σπίτι. …(ακόμη 5´ αφήγησης) Και την επόμενη μέρα μαθαίνουνε για την επανάσταση οπότε/
/Σ.: Πια επανάσταση (με ύφος που πιότερα θα ταίριαζε σε αφρικανό ιθαγενή που ακούει διάλεξη στο φυσικό του Α.Π.Θ. για την ατμοσφαιρική οπτική);
Π.: Tου Παπαδόπουλου …
Σ.: Α ναι!
Με στιλ ικανοποίησης ότι ντε και καλά δεν είχα καταλάβει την χρονική περίοδο ή κάτι άλλο, διότι πια άλλη επανάσταση θα εννοούσε, φυσικά του grantee ηγέτη. Μα το ’χω στο αίμα μου το θέατρο.
Σ.: και μετά;
Sorry αλλά τα θέλει και μένα ο κώλος μου διότι μιλούσε ακατάσχετα για αρκετά ακόμη λεπτά.
Τελικά κάποια πράγματα συμβαίνουνε για να σε επαναφέρουνε στην πραγματικότητα.
28/7/08
Επανάσταση στην Παλαιών Πατρών.
at 1:10 π.μ.
theme: collera di Dio
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Ναι, αλλά δεν είναι καλύτερα που τα άκουσες; :-)
Ότι μαζεύει κανείς καλό είναι.
Που άκουσα με καλυμμένο τρόπο τα δικά του σουλατσαρίσματα; Ή που άκουσα την χούντα επανάσταση; Για το πρώτο δεν λέω ενδεχόμενος να είναι καλό που το άκουσα αν και για να πω την αλήθεια βαριόμουν αφάνταστα τότε. Για το δεύτερο πραγματικά δεν ήξερα ότι ο πατέρας μου έχει τόσο ακραίες ιδέες. Ίσος είναι χρήσιμο να ξέρω τι ιδέες έχει για να ξέρω να μην αποκαλυφθώ ποτέ.
Καλά υπάρχουν πολλοί που νοσταλγούν εκείνη την περίοδο, προβάλλοντας επιχειρήματα όπως την αναπτυξιακή πολιτική της χούντας και τα επιτεύγματα της για την Ελλάδα.Αλλά μέχρι εκεί.
Και κάτι άσχετο:αν και το δικό μου blog είναι περισσότερο φιλικό προς την όπερα(που είναι και η μεγάλη μου αγάπη), η θεολογία είναι η ερωμένη μου και χαίρομαι που διαβάζω κάποιον με τέτοια θέματα.
Αν η θεολογία είναι τρόπος ερμηνείας της πραγματικότητας τότε η μουσική και φυσικά η όπερα, είναι τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων που δημιουργεί η εντύπωση αυτής της ερμηνείας της πραγματικότητας. Όποτε υπάρχει κοινός τόπος.
Χαίρομαι πολύ που διαβάζω κάποιον να μιλά με τέτοιο τρόπο για τη σχέση θεολογίας και μουσικής και μάλιστα μιας μουσικής κομματάκι έξω από την δική μας παράδοση.Αλλά πίσω από τα μουσικά είδη, υπάρχει στο τραγούδι αυτή η ενεργειακή σχέση του καλλιτέχνη με το Θείο μέσω της φωνής, που πραγματικά πρέπει να ανοίγει το σώμα, την καρδιά και το μυαλό του ανθρώπου, για να καταρίπτονται οι αντιστάσεις και να γίνεται ο τραγουδιστής φορέας μιας αλήθειας πέρα από το λόγο.
Μόνο με την προϋπόθεση ότι θεός νοείται μέσο του ανθρώπου και της κτίσης. Δηλαδή η άκτιστη πραγματικότητα νοείται μη ξέχωρα από την κτιστή.
Μα η φωνή και εν γένει το ανθρώπινο σώμα δεν είναι κτιστή πραγματικότητα?
ok. Απλά ήθελα να το κάνω σαφές!
ftoxos den einai aftos pou den exei...
ftoxos einai aftos pou pona gia afto pou den exei.
i mousiki einai oi kradasmi tou simpantos pros tin psixi tis zweis... kai to antistrofo.
to ktisto pnevma einai oi gnoseis pou mas fitepsane oi an8ropoi dia tou logou... oi gnoseis se aftin tin periptosi onomazonte ''demonia'', opos diladi kai o naos pou mas fitepsane sta miala oi evraioi.
oi gnoseis omos tis fisis tou
an8ropou pou aftognorizete mesa se olo afto to sistima tis zweis... einai fisin 8eos stin eikona kai tin omiosi tou.
megaliteros didaskalos apo ka8e didaskalia, ta la8ei.oi goneis, kai o ponos.
megaliteri areti.. i apodoxi tous spazwntas to egw toy prosopoiou....
Δημοσίευση σχολίου